آزادی برادران ناراضی تهدیدی برای کارمندان موسسات خارجی

شکیب صفدری  

در پی تهدیدات متعدد توسط مخالفین دولت و یا همان برادران ناراضی آقای کرزی (طالبان) باز هم شاهد ترک وظیفه تعدادی از کارمندان موسسات و ارګان های خارجی در افغانستان هستیم و هر روز نیز به شمار این افراد که برای حفظ جان خود و خانواده خود تن به فرار از کار میدهند خواهیم بود  و سر انجام شهروندان ما مشکلات جدی را به همراه دارند.

و حال جوانی۲۳ ساله ای را داریم که در خفا به سر می برد. به علت همکاری نکردن با طالبان مجبور به زندګی مخفیانه در شهر کابل شده است.  او مخفیانه زندګی میکند تا باعث مرګ شهروندان عادی و یا نیرو های خارجی که برای خدمت به افغانستان امده اند نباشد. در حالی که نیروهای امنیتی و پلیس افغان از جلوګیری این نوع مشکلات عاجزند.

آقای شکیب صفدری در هنګام جنګهای داخلی و بردن پدرش توسط طالبان مجبور به ترک کشور خود و پناه بردن به کشورهمسایه  پاکستان شده بود.

از همان روزهای اول مهاجرت مجبور به کار کردن و تامین مخارج فامیل بوده و همزمان زبان انګلیسی و مکتب را نیز در پاکستان تمام کرده ... روزهای سخت و غیر قابل تصوری را پشت سر ګذاشته است

او به همراه مادر و دو خواهر و برادرش در پاکستان زندګی میکرده و بعد از سقوط طالبان و تشکیل دولت اقای کرزی تصمیم به بازګشت به افغانستان میګیرد. در پی پیدا کردن پدرش کوچکترین خبری از وی نمیشود.

 شکیب زندګی عادی را با خانواده خود در کابل شروع میکند و برای تامین مخارج درس و زندګی در یکی از موسسات خارجی در پل چرخی کابل مشغول بکار میشود.  همزمان درسهای خود را در یکی از دانشکاه های خصوصی در کابل ادامه میدهد.

اقای شکیب صفدری مسؤل بخش تدارکات و خریداری این شرکت ساختمانی که مربوط امریکایی ها می شود، بوده . وی یک مدت در طول چند ماه توسط افرادی مورد تعقیب   قرار ګرفته بوده. بدون اینکه خودش خبری داشته باشد، شکیب میګوید آنها بارها و بارها با من تماس ګرفتند و خواهان دیدار و ملاقاتی بودند و پیشنهاد پول های زیادی را هم میکردند اما هر بار من این زنګ ها را  مزاحمت های افراد کوچه بازاری و لچک میدانستم.  همین افراد از همان شماره به خواهر شکیب تماس میګیرند و به او میګویند که به برادرت بګو اګر با ما همکاری نکند به تو تجاوز خواهیم کرد.  همه اعضای فامیل تو را خواهیم کشت .  به وی آدرس خانه و دانشګاهی که او درس میخواند با اسم اعضای فامیل نام برده و به او میګوید که اخرین مهلت شکیب خواهد بود.

همان شب هنګامی که شکیب از محل کار به سوی خانه میاید در راه افرادی با قیافه های پوشیده و وحشتناک سوار موتری سیاه رنګ راه موتر شخصی شکیب را سد میکنند و او را از موتر پایین میکشند و لت و کوب میکنند وبه وی میګویند که اګر با آنها همکاری نکند تمام فامیل او را خواهند کشت و به وی هشدار میدهند از این بعد باید جواب تلفن هایشان را بدهد

شکیب به انها وعده ی همکاری میدهد و میګوید هر کاری که انها بخواهند برایشان انجام خواهد داد. آنها خیلی سریع از ان محل دور میشوند .. او سوار موتر خود میشود و به سمت خانه ی یکی از دوستان خود پناه میبرد و به مادر خود زنګ میزند که (برقع) چادری پوشیده همراه بقیه اعضای فامیل شان به محل امن و یا خانه ی یکی از اقوام پناه ببرند..

بعد از ان شب تا کنون شکیب و اعضای فامیلش به صورت پنهانی زندګی میکنند. تلاش کردیم با پولیس  حوزه ۹ در تماس شدیم تا جریان را بیشتر پیګیری نماییم اما پولیس به هیچ وجهه حاضر به مصاحبه با ما نشد.

از انجاییکه برادران ناراضی در تلاش بهم اندازی موسسات خارجی هستند اینک مشخص تر میخواهند با انانکه همکاری با موسسات خارجی دارند نیز با تهدید و انفجار پراګندګی ایجاد نمایند.

شکیب صفدری در حال حاضر که از منزل دوست اش نمی تواند بیرون اید در نګرانی و ابهام اینده اش را نمی داند چه خواهد شد. شکیب صفدری از پیامد های سال ۲۰‍۱۴ به شدت نګران است. 

گزارشگر:  صمد صفدری

دیده بان حقوق بشر: ایران حقوق مهاجران افغان را نقض می کند

سازمان دیده بان حقوق بشر در یک گزارش تازه گفته است افغان هایی که از جنگ فرار می کنند و به کشور همسایه ایران پناه می برند، مورد بدرفتاری سیستماتیک حکومت این کشور قرار می گیرند و بدون دادن مهلتی اخراج می گردند.

دیده بان حقوق بشر روز چهار شنبه (29 عقرب/ 20 نوامبر) با نشر یک گزارش 124 صفحه یی گفت که سیاست های ایران ، "مکلفیت های قانونی اش برای حفاظت از گروه های آسیب پذیر از خشونت و بدرفتاری" را نقض می کند. دیده بان حقوق گفته است که بدرفتاری هایی را به شمول خشونت فزیکی، بازداشت در مکان های غیربهداشتی و وضعیت غیرانسانی، پرداخت جبری پول برای انتقال به کمپ ها، کار اجباری و جدایی اجباری از خانواده ثبت کرده است.

این سازمان حقوق بشری مستقر در نیویارک در گزارشی تحت عنوان "مهمانان ناخوانده؛ نقض حقوق مهاجران و پناهجویان افغان توسط ایران"، به نقل از مقام های افغان بدون ذکر نام آنها نوشته است که ایران از اخراج مهاجران افغان به عنوان ابزار سیاسی علیه دولت افغانستان استفاده می کند.

دیده بان حقوق بشر گفته است: «در سال های اخیر وضعیت بدتر شده و فشارها تقریباً بر همه افغان هایی که در ایران زندگی می کنند افزایش یافته است». به گفته این سازمان، مهاجران افغان در ایران "با موانع بزرگی در کمک های بشری و خدمات اجتماعی، بازداشت و توقیف خودسرانه مواجه اند».

به گفته دیده بان حقوق بشر، پالیسی ایران در قبال مهاجران افغان خطر جدی را متوجه امنیت نزدیک به یک میلیون افغانی می کند که ایران آنها را به عنوان مهاجر به رسمیت شناخته و همچنان هزاران افغان دیگری که از کشور شان فرار کرده و در ایران به عنوان مهاجر پذیرفته نشده اند.

جوی استورک، معاون بخش خاور میانه در دیده بان حقوق بشر گفت: «ایران هزاران افغان را اخراج می کند و به کشوری می فرستد که خطر در آنجا هم جدی است و هم واقعی». به گفته او، ایران به جای این که این مهاجران را خارج کرده و به مرز می فرستد، باید به تقاضای مهاجرت آنها گوش دهد.

استورک افزود که ایران یکی از جمعیت های بزرگ مهاجران را برای بیشتر از سه دهه میزبانی کرده است، اما در برخوردهایش باید معیارهای بین المللی را رعایت کند. به گفته او، «افغانستان حالا خطرناکتر از زمانی است که بسیاری مهاجران افغان کشور شان را ترک کردند. حالا وقت آن نیست که ایران آنها را به کشور شان بفرستد».

در این گزارش از یک مهاجر افغان یادآوری شده است که همراه با زن و کودک صغیرش اخراج شده و سه فرزند 10، 12 و 18 ساله اش در ایران مانده است. این مهاجر اخراج شده به نام عارف گفته است: «ما در یک مینی بس سفر می کردیم که افسر پولیس آمد و کارت شناسایی (مهاجرت) ما را خواست. افسر پولیس کارت شناسایی ما را گرفت و گفت فردا ساعت هشت بیایید و کارت تان را ببرید. من رفتم که کارتم را بگیرم، آنها ما را سوار یک موتر کردند و به بازداشتگاه (اخراج) بردند. من نمی دانم چه کار کنم. نه پول دارم و نه کسی را در مشهد که کمک کند».

دیده بان حقوق بشر در این گزارش به محدودیت های اداری و قانونی برای مهاجران افغان در ایران نیز اشاره کرده است. به گفته این سازمان، محدودیت هایی که مانع از مکتب رفتن کودکان مهاجران افغان می شود، در تضاد با قانون بین المللی قرار دارد. در گزارش گفته شده است که قوانین ایران فقط اجازه برخی کارهای خطرناک و کم مزد را به مهاجران ثبت شده افغان می دهد بدون این که مهارت های کاری آنها مد نظر گرفته شود. همچنان افغان هایی که زن ایرانی گرفته اند نمی توانند تابعیت این کشور را بگیرند و کودکان آنها نیز با موانع جدی برای گرفتن تابعیت رو به رو اند.

در گزارش گفته شده است که کابینه وزیران ایران در ماه نوامبر 2012 مقرراتی را تصویب کرد که به حکومت اجازه می دهد تا پایان سال 2015، حدود 1.6 میلیون خارجی را که "به صورت غیرقانونی در ایران زندگی می کنند"، از کشور اخراج کند. این مقررات که توسط معاون رییس جمهور نیز تایید شده است، به وزارت داخله ایران هدایت داده است که زمینه بازگشت داوطلبانه 200 هزار مهاجر قانونی افغان را مساعد ساخته و وضعیت مهاجرت 700 هزار افغان دیگر را پایان دهد.

منبع گزارش: دویچه وله دری