چرا حکومت ایران به اعدام زندانیان افغان ادامه می دهد؟

دولت ایران با وجود تقاضا های مکرر حکومت افغانستان وملل متحد بازهم از اعدام زندانیان افغان دست بر نمی دارد. در این اواخر جسد های سه جوان افغان که در ایران اعدام شده اند در ولسوالی سیاه گرد ولایت پروان آورده شده اند.

آژانس های خبر رسانی ایرانی می گویند که درحال حاضر حدود دو هزار افغان در ایران زندانی می باشند، که بیشتر از دونیم صد تن آنها با مجازات اعدام رو به رو اند.

حکومت افغانستان وکمیساری عالی مهاجران ملل متحد می گویند که ایران بازهم به اعدام زندانیان افغان شروع کرده است.

گزارش اعدام زندانیان افغان در ایران طی یک سال چندین بار مایه نگرانی حکومت افغانستان، مردم عادی واحزاب سیاسی شده است. اما با آنهم حکومت افغانستان تا کنون قادر نشده است که دراین زمینه با ایران به یک فیصله مشخص و قابل اجرا برسد.

نادر فرهاد سخنگوی اداره مهاجران ملل متحد درکابل امروز گفت : ایران باید اعدام افغان ها را متوقف گرداند، زیرا این کار مخالف همه میثاق های بین المللی است:

« درحالیکه نمایندگی کمیساری مهاجران ملل متحد از مسأله اعدام ها در ایران نگران است، ما از دولتها تقاضا می کنیم که با همدیگر به شکل دوجانبه روی همه مسائل مذاکره کنند ویک راه حل بیابند که خوش بختانه دولت افغانستان این کار را می کند وباید این امر ادامه یابد».

برای شماری از افغان ها این سوال پیدا شده است که این بار چرا ایران این سلسله را باز شروع کرده است.

برخی مردم می گویند که ایران نتوانسته است مانع تصویب پیمان بین افغانستان و ایالات متحده امریکا گردد، اکنون می خواهد با اعدام افغان ها آن را جبران کند.

درسال گذشته شورای ملی افغانستان قانونی را تصویب کرد که زمینه رد بدل کردن زنداینان را با کشورهای دیگر فراهم آورد. با اینهم به نظر می رسد که حکومت افغانستان براساس آن قانون نیز نتوانسته است زندانیان افغان را از محابس ایران به دست آورد.

گفته می شود افغان های اعدام شده در ایران به اتهام قاچاق مواد مخدر ، فراتر از صلاحیت های قانونی اعدام شده اند.

جماهیر انوری وزیر مهاجران افغانستان قبول می کند که زندانیان افغان بدون اینکه وکیل مدافع داشته باشند اعدام می گردند وتهران باید متوجه این موضوع باشد.جماهیر انوری می گوید:

« زندانیان افغان باید حق داشته باشند که وکیل مدافع بگیرند ودوسیه های آنها به نحو شفاف وصحیح تحقیق شود. ما نمی دانیم که اکنون به چه نحو تحقیق صورت می گیرد».

برخی مردم می گویند که ایران عمداً یک تعداد افغان ها را در کار وبار قاچاق مواد مخدر مبتلا می سازد وبعداً آنها را می کشد. معین مرستیال مبصر سیاسی دراین مورد می گوید:

« ایران خود افغان ها را به جرایم مختلف مانند قاچاق مواد مخدر مبجور می گرداند وبعداً آنها را گرفتار نموده و اعدام می کند».

منبع: دویچه وله

وقتی راسیزم، خطری دیگری را برای بشر میطلبد، حفیظ بشارت یکی از محکومان است !

وقتی راسیزم زندگی بخشی دیگر از جوامع بشری را به خطر میاندازند و قوانین بین المللی و حقوق بشر را نفی میکنند و بر اساس منافع گروهی خود مهاجرین را نشانه میگیرند، خطری است که حقوق اولیه بسیاری از مهاجرین افغانستانی در کشور های جهان پا مال شود و در حال حاضر وضعیت مهاجرین در بسیاری از کشور ها نگران کننده است.

در کشور های غربی راسیزم یک پدیده جدید نیست، از زمان قدرت گرفتن هیتلر در آلمان و خشونت های روز افزون نازی ها در کشور های درگیر جنگ، این نشانه و پدیده هنوز خانمانسوز است و جامعه جهانی خود در منجلاب حضور دموکراتیک اش مار دیگری در آستین پروارنیده اند که همین راسیزم غربی و مدرن است.

کشور های مثل یونان، هلند، دانمارک، آلمان و در این اواخر سوید بیشترین حرکت های راسیستی را برعلیه حضور مهاجرین از خود نشان داده اند و هر کدام ازین کشور های حقوق اساسی پناهندگان را براساس دیدگاه های راسیستی شان نقض کرده اند.

راسیزم مطلق نه بلکه احزاب با دیدگاه های راسیستی به نفع ارزش های تلقی ناپذیر شان دولت ها را تحت فشار قرار میدهند تا از ورود مهاجرین جلوگیری شود و باور مند اند که حضور مهاجرین در کشور های شان مانع انکشاف و مصارف گزاف دولت ها میشود.

در سویدن وزیر مهاجرین در این اواخر گفته است که حامیان مهاجرین، کسانی اند که موهای زرد و چشمان آبی ندارند و این گفته ها مورد انتقاد شدید نهاد های حقوق بشری و جامعه مدنی سویدن قرار گرفت و تا هنوز سر خط اخبار روز سوید است.

با رد پناهندگی مهاجرین و اخراج اجباری آنها به افغانستان که شدید درگیر جنگ است و تلفات ملکی بیش از 3000 نفر در سال است، باز هم نگرانی ما را برانگیخته است و ما خواهان تامین حقوق انسانی مهاجرین افغانیم.

در همین حال گزارش دیگری داریم از هلند که پناهندگی حفیظ بشارت نویسنده و عکاس افغانستانی که چندی پیش بخاطر فشار های ناخواسته حکومت طالبانیزم از افغانستان فرار کرده و به هلند اقامت گزیده است از سوی کشور هلند رد شده و خطر اخراج اجباری اش وجود دارد.

دولت هلند در دوسال گذشته حاضر نشده است تا به حفیظ بشارت پناهندگی اعطا نماید. با آنکه حفیظ بشارت تذکره  و پاسپورت افغانی خویش را به دولت هلند تسلیم نموده است اما دولت هلند حاضر نشده به گفته های آقای بشارت وقعی بنهد. آنان با ادعای تقلبی بودن تذکره افغانی بشارت حاضر نیستند پاسپورت صادرشده دولت افغانستان را به رسمیت بشناسند.

حفیظ بشارت نویسنده ، عکاس و نویسنده افغان، دارای وبلاگ های گوناگون تصویری و نوشتاری میباشد. مقاله های زیادی درمورد افغانستان، هزاره های کویته، وضعیت جهانی و همینطور مسئله پناهندگان نوشته که درو بسایت های گوناگون، کابل پرس، هزاره پیپل، شورش و وبلاگ شخصی خودش به نشر رسیده است.

او با سفر به گوشه و کنار افغانستان عکس های زیادی از مناظر زیبای کشور، فقر و بیچاره گی مردم و وضعیت زنان گرفته است که بعضاً هم در رسانه های فارسی زبان به نشر رسیده است.

حفیظ بشارت طرفدارجریان دموکراتیک نوین یا شعله جاوید میباشد و خودش را شعله ای میخواند.

بدین دلیل موضع خیلی انتقادی نسبت به شرایط موجود کشور داشته و دولت موجود را دست نشانده خوانده و مخالف وجود نیروهای مسلح بیگانه بعنوان نیروهای اشغالگرمیباشد.

موضع خیلی تند و انتقادی وی علیه دولت و سران حکومتی و احزاب جهادی، خلق و پرچم، طالبان درمقالات متعدد وی باعث آن گردیده است که هیچگاه و تحت هیچ شرایطی به افغانستان باز گشت کرده نتواند و در صورت برگشت با تند روان اسلام گرا و راسیست های افغانستانی رو میشود.

در گذشته ما زیاد فعالین رسانه ای، نویسندگان و فعالین جامعه مدنی را داشته ایم که بخاطر انتقاد از دولت، سیستم های حاکم، جهاد و شرورانگی احزاب و اشخاص جهادی و مذهبیون افراطی در بند بودند و حکم های سنگین را پشت سرگزشتاندند و این خطر تازگی ندارد.

علاوتاً حفیظ بشارت درحالیکه حامل کتاب و نشریات ممنوعه مواد و اطلاعات ضد دولتی و ضد اسلامی بوده درمسیرکابل -بامیان دستگیر گردیده است. این دستگیری عمل بالفعل بوده و برای قوه قضائیه و پولیس اسناد کافی برای محکومیت وی میدهد.

پولیس و قوه قضائیه با دردست داشت چنین اسناد و مدارکی وی را به جزای سنگین محکوم ساخته که درحین انتقال برای تایید به دادگاه ثانوی توانسته بود، با تبانی با پولیس های فاسد از چنگ آنان فرارنماید.

دولت هلند با نادیده گرفتن دلایل پناهندگی وی، وی را به داشتن تذکره جعلی متهم کرد. حفیظ بشارت برای نشان دادن اصلی بودن تذکره اش، از سفارت افغانستان پاسپورت تقاضا کرده و آن را به دولت هلند تسلیم مینماید. بعدآ توانسته بود تذکره اش را با طی مراحل قانونی تایید نموده و براصلی بودن آن مهر تایید بزند. ولی دولت هلند بهانه میگیرد که این کار را چرا قبلاً انجام نداده است و همچو دلایلی غیر منطقی ...

گفتنی است که تذکره های صادرشده افغانی هیچگاهی دارای معیار خاص نبوده و همواره غیر واقعی بنظر میرسد. ثانیاً دولت هلند دوسیه پناهندگان را دربسیاری موارد در ظرف 48 ساعت ردمیکند که فرصتی برای انجام کارهای چون تایید تذکره پناهندگان نمیگذارد.

پناهندگان افغان درهلند درحین تقاضای پناه نباید تذکره خویش را ارائه دهند. زیرا آنان هم ممکن است به چنین مشکلی مانند آقای بشارت روبروگردند.

با توجه به مشکل آقای بشارت میتوان گفت که هزاران پناهنده افغانستانی درکشورهای اروپایی منجمله هلند به مشکل تذکره روبرو باشند که بدین دلیل ممکن تقاضای پناهندگی شان رد شده باشد.

با این حال حرکت و دلایل رد پناهندگی آقای بشارت از سوی دولت هالند قابل توجه نیست و ما این را یک حرکت راسیستی میدانیم و خواهان تجدید نظر در قبال دوسیه پنهاهندگی وی هستیم و امید داریم تا شرایط را بدتر ازین نیابیم و خطر که متوجه آقای بشارت است ما فعالین رسانه ای را نگران ساخته است.

نویسنده : عادله غزل