۳.۲۵.۱۳۹۲

مردی برُقه پوش در مسابقه بین المللی دوش، سویدن

هزاران نفر، با شرکت در مسابقه بین المللی دوش ، شهر کارلستاد - سویدن، مرد برقه پوش افغانستانی را حمایت کردند و اولین فعال جامعه مدنی نیست که امروز بخاطر ستم برزنان، و حجاب اجباری (برقه) در کشور های اسلامی مثل افغانستان اعتراض مدنی کرده است. در این مسابقه بیش 3000 نفر ورزشکار، اشتراک داشتند و هزاران نفر در حمایت از ورزشکاران شعار میدانند و تشویق میکردند.
جمعه لومانی به نمایندگی اتحادیه سراسری شهمامه و صلصال اشتراک کرده بود و ازین اتحادیه نمایندگی میکرد.
جمعه لومانی فاصله ده کیلومتری را با زمان طولانی طی کرد و او زمانبر شدن مسابقه دوش این بار را استفاده از برقه میداند و او با سپری کردن ده کیلو متر نفر 126.م مسابقه بود.
جمعه لومانی میگوید: وقتی میدویدم، شدید احساس نفس گیری میکردم و گاهی چادری داخل دهن ام میشد و نمی گذاشت نفس بکشم، سوراخ های ریز این چادری نمی گذاشت فضای دویدن را خوب تشخیص دهم و گاهی با دوستان دیگرم که در حال دوش بودند، تصادف میکردم.
هدف از دوش با چادری "برقه":
 پیام جامع و مشخص، این فعال مدنی افغانستانی مقیم سوید، "نه" گفتن به برقه (چادری) است و با یقین اذعان میکند که برقه یک زندان تمام عیار برای زنان است و امروز سوء استفاده های زیادی ازین حجاب بخاطر بدنام کردن زنان استفاده میشود.
او معترض است که چرا در شرایط فعلی که جامعه جهانی به اصل حقوق زنان خود را متعهد میداند، مانع پوشیدن و یا تحریم تولید برقه نمی شوند تااین حجاب که در کشور های اسلامی، افغانستان و پاکستان به بد ترین وجهه استفاده میشود، پایان داده شود.
جمعه لومانی میگوید: برقه پوشان زن در واقع با پوشیدن این برقه توهین شده اند و حال  زمانی خوبی برای پایان برقه پوشی در کشور هاست.
آقای لومانی: برقه پوشی، با انکار به موجودیت زنان، هویت انسانی زنان را نابود کرده است و مانع انکشاف مدنی و اجتماعی آن ها شده است.
در افغانستان، طالبان بخاطر حملات انتحاری برعلیه دولت از برقه استفاده میکنند و در سال گذشته ده ها مورد بازداشت طالبان برقه پوش را رسانه ها منتشر کرده است.
قاچاقچیان انسان در سال های اخیر زنان را با برقه  از افغانستان به کشور های دیگر قاچاق کرده تا به حیث ابزار های جنسی استفاده شوند.

افغانستان قریب 90 در صد زنان از برقه استفاده میکنند و حتی دانشجویان در داخل دانشگاه ها ازین حجاب بخاطر جبر و فشار های خانوادگی میپوشند. آمار خشونت ها علیه زنان در افغانستان بحدی بالا است که حتی سازمان ملل متحد با ابراز نگرانی شدید، گفته اند که با بعد از 10 سال تلاش، حالا وضعیت زنان ناامید کننده شده است.