گزارش: بصير آهنگ
آتش سوزی:
به گفته شاهدان عینی وقتی درخواست پلیس برای خروج ازخیمه ها ازطرف پناهجویان پذیرفته نشد، پلیس خیمه ها را آتش زده وکسانی را که میخواستند ازآتش سوزی جلوگیری نمایند بااستفاده ازگازاشک آور متفرق ساخته اند. علی داد کودک 14 ساله افغانی میگوید من خواب بودم که یک دفعه خیمه آتش گرفت. من به زودی خودم را بیرون پرتاپ کردم وحال فقط یک شورت "جـنگی" باخود دارم ودیگرلباسهایم همه سوخته اند. همه غافلگیرشده بودند ونمیتوانستند حتا لباسهای شانرا بردارند چون خیمه ها همه ازپلاستیک وکارتون ساخته شده بود وبه زودی حریق میگردیدند واگریک ثانیه دیر میجنبیدم دیگر باید زنده زنده کباب میشدم. دراین کمپ نزدیک به بیست مغازه ورستورانت نیز وجود داشت که توسط افغانهای که سالهای قبل به یونان پناهنده شده بودند اداره میشد وپناهجویان، احتیاجات روزمره خویش را باخرید ازآنها حل مینمودند. مالکان این مغازه ها ورستورانت ها میگویند همه ی اموال آنها نیزحریق گردیده زیرا پلیس حتا فرصت خارج کردن اموال را به آنها نداده اند.اما فرمانده پلیس شهرپاترا به خبرنگاران گفته است که خیمه ها توسط خود مهاجرین به آتش کشیده شده است وما فقط خیمه ها را بنابه فرمانی که داشتیم توسط بلدوزر خراب نموده ایم.
نقض حقوق بشر:
درتمام موارد برخورد پلیس پاترا باپناهجویان به شدت خشن ودورازاساسات بین المللی وحقوق بشری بوده است، وبسیاری ازمهاجرینی پاترا تجربه چندین بار ضرب وشتم پلیس وکوماندوهای فنس (بندر) پاترا را درذهن خود دارند. محمد ظاهر نوجوان 19 ساله افغانی که یک چشمش را درزیرلت وکوب پلیس ازدست داده است میگوید: واقعن دراین شهرهیچ قانون وجودندارد پلیس ها اصلن برخورد انسانی ندارند، آنها شبیه سگ های "هار" درخیابانها مهاجرین را دنبال نموده وبرای تفریح هم که شده آنها اذیت وآزار میدهند، اومیگوید خدا نکند که کسی درداخل فنس با کماندوها دچار شود وگرنه سرنوشتش مثل من خواهد بود. اودرحالیکه گلویش را بغض گرفته است ادامه میدهد من درزیریک کامیون خودرا جاسازی نموده بودم تا به ایتالیا بروم ولی وقتی کامیون میخواست وارد کشتی شود کاماندوها با بررسی کامیون من را پیدا نمودند ودرحالیکه من در روی تیرکامیون خودرا بسته بودم ونمیتوانستم به زودی فرارنمایم آنها با آهنهای نوک تیزی که در دست داشتند به من میزدند وخنده میکردند تااینکه من خودرا ازبند خلاص کردم وقتی اززیرکامیون برآمدم تمام بدنم را خون گرفته بود کوشش کردم فرار کنم ولی یکی ازکوماندوها به من نزدیک شد وبادنده برقی که دردست داشت درست روی چشمم کوبید دیگر من نفهمیدم وقتی چشمم را بازنمودم خودرا درداخل کانتینیر دیدم. نام کانتینیرهای فنس را قبلا شنیده بودم ولی نمیدانستم واقعن این کانتینیر ها برای چه درآنجا گذاشته شده اند. این کانتینیر ها فقط برای ضرب وشتم گذاشته شده اند ووقتی پلیس هرکسی را درآنجا انتقال دهد دیگر سالم بیرون نخواهد شد زیرا درداخل آن پلیس ها به نوبت آمده وازهرنوع شکنجه ی که بلد هستند کارمیگیرند. او می افزاید؛ من درحالیکه به شدت زخمی بودم وچشمم کبود شده بود سه روز درهمانجا ماندم بدون اینکه کدام داکتری ودوایی را ببینم. بعد ازسه روز وقتی ازآنجا خارج شدم دیگرکار ازدوا وداکتر گذشته بود، چشمم کاملا کبود شده بود ودیگرباید برای ابد کور میبودم. شاید این درقسمتم نوشته شده بود. ازافغانستان اززیرجنگ، خمپاره وراکت فرار کردم به امید اینکه درآرامش زندگی کنم وشاید آینده خوبتری داشته باشم ولی سرنوشتم به اینجا کشیده شد.
سرنوشت نامعلوم: 
پس ازتخریب کمپ پاترا پلیس همه پناهجویان این کمپ را بازداشت نموده وبه زندان انتقال دادند، حدود شصت نفرازاین پناهجویان که درزندان (Komotini) درنقطه مرزی بلغاریا وترکیه انتقال داده شده اند واکثرا نوجوانان بین 12تا18 سال هستند دروضعیت بسیار بدی به سرمیبرند، درتماس تلفنی که با نجیب حیدری نوجوان 14 ساله افغانی دراین زندان داشتم گفت که وضعیت دراین زندان بسیار خراب است، وما به شدت ازاین وضعیت میترسیم. اوگفت تاحال خوشبختانه تلفن همراه خودرا حفظ نموده ام چون پلیس تاهنوز فرصت نیافته است همگی را بطورکامل بازرسی نماید، دراین زندان فقط برای هرنفر فقط یک وعده غذا داده میشود آنهم نان خشک وآب است که ازدروازه های مثل اینکه جلوی سگی نان میاندازند به داخل پرتاب میشود. گرچند تاهنوز معلوم نیست سرنوشت این پناهجویان چه خواهد شد ولی نجیب حیدری میگوید درماه اخیرنزدیک به دوصد پناهجوی افغانی که ازیونان اخراج گردیده اند مدتی یک هفته را دراین زندان گذشتانده اند وبعدازآن به استانبول ترکیه وبالاخره به افغانستان انتقال داده شده اند. نجیب حیدری ازجمله کسانی است که درخواست پناهندگی اش ازطرف اتحادیه اروپا قبول گردیده وقرار بود درآینده نزدیک قرار تصمیم اتحادیه اروپابرایش جا ومکانی برای زیستن مهیا گردد. او همچنان اسنادی را ازاتحادیه اروپا باخود دارد که درآنها به طورواضح به دولت یونان دستور داده شده است که به هیچ عنوان نمیتوانند این افراد را بازداشت نمایند زیرا درمورد آنها این اتحادیه تصمیم میگیرد وتاامرثانی باید دریونان باامنیت روانی کامل زندگی نمایند.
ازنجیب حیدری پرسیدم آیا شما این اسناد را به پولیس نشان داده اید؟ او درجواب میگوید که ما چندین باراین اسناد را به افسران پولیس یونان نشان داده ایم ولی آنها میگویند این به زبان فرانسوی نوشته است وباید درفرانسه لازم الاجرا باشد.
دراین باره درتماس تلفنی که باخانم Alessandra Ballerini وکیل مدافع این پناهجویان دراتحادیه اروپا داشتم گفت: دولت یونان به هیچ عنوان حق ندارد این افراد را بازجویی ویا بازداشت کند زیرا ازطرف اتحادیه اروپا به این دولت دستور داده شده است. او همچنان گفت بعضی افراد را دراتحادیه اروپا درجریان این کار قرار داده است وبا مسئولین دفتر UNHCR درشهر آتن یونان نیز درمورد این مسئله درتماس شده اند. گفته میشود دوهفته پیش دونوجوان افغانی بنامهای مضمل وفیروز احمدی درحالیکه اسناد اتحادیه اروپا را باخود داشتند توسط پلیس یونان بازداشت وپس ازیک هفته به افغانستان اخراج گردیده اند. این درحالیست که دفتربخش پناهندگی سازمان ملل متحد دریونان دراین مورد هیچ واکنشی ازخود نشان نداده اند ومیگویند ما مجبوریم طبق سیاست دولت عمل کنیم وهیچگونه قوه اجرائیه درمورد نداریم آنها میگویند ما گزارشهای زیادی درمورد خشونت وبازداشت های غیرقانونی پلیس یونان تهیه ودراختیار عموم قرار داده ایم.
