کابل پرس: در حالی که همسایه شرقی افغانستان از سوی گزارشگران بدون مرز لقب بزرگترین زندان روزنامه نگاران جهان يافته است، افغانستان را نیز باید بزرگترين کشتارگاه روزنامه نگاران نامید. کشته شدن "سلطان منادی " در جریان حمله ای که ادعا می شود برای نجات وی و "استیفن فرل" از چنگ طالبان انجام شد، آخرین نمونه از کشتار خبرنگاران در افغانستان می باشد. سلطان منادی و استیفن فرل هر دو برای تهیه ی گزارش از کشتار غیر نظامیان در شمال افغانستان توسط نيروهای بین المللی به جنوب قندوز رفته بودند و ادعا می شود در راه بازگشت از سوی طالبان به گروگان گرفته شدند. مقامات افغان و نيروهای بين المللی خبر اسارت اين دو خبرنگار را مخفی نگاه داشته بودند و آنان در جریان عملياتی که برای آزادی آنان انجام شد کشته شدند. استیفن فرل آزاد شد اما سلطان منادی کشته.
روزنامه نيويورک تايمز امروز نوشته است که خبرنگار اين روزنامه استيفن فرل روز سه شنبه ساعت هفت و نيم عصر در تماسی تلفونی با اين روزنامه خبر آزادی خود را داده است.
استیفن فرل می گوید وقتی نيروهای بين المللی با هليکوپتر به محل اختفای آنان يورش آوردند، آنان تصور کردند که طالبان آنان را خواهند کشت و او و سلطان منادی فکر کردند که باید از آنجا بیرون بروند. آن ها به بيرون گريختند و اطراف آنان جنگ و درگيری بود. فرل می گويد در آن حين صداهای افغان و انگليسی را می شنیدند.
فرل ادعا می کند سلطان منادی در اثر تيرباران نيروهای طالبان از پای در آمد.
گرچه کشته شدن مترجم و خبرنگار افغان سلطان منادی در شمال افغانستان اتفاق افتاد و ادعا شده که او در جریان عملیات آزاد سازی اش کشته شده اما اين حادثه تا حدودی شباهت به کشته شدن يک خبرنگار و مترجم ديگر افغان "اجمل نقشبندی" دارد. اجمل نقشبندی نيز همراه با يک خبرنگار ايتاليایی در هلمند در سال 2007 توسط افراد وابسته به يکی از فرماندهان طالبان بنام ملا داداله ربوده شده بود و دست آخر بدليل انجام يک معامله ميان دولت ايتاليا و گروه طالبان خبرنگار ايتاليایی آزاد اما اجمل نقشبندی به بی رحمانه ترين شکل ممکن سر بریده شد. مقامات افغانستان آن زمان انجام هرگونه معامله با گروه طالبان را برای رهایی اين دو خبر نگار رد کرده بودند اما دولت ايتاليا مستقيم با طالبان وارد مذاکره شد و شهروند کشورش را از چنگ آنان بيرون آورد. مقامات افغانستان اما مانند هميشه که اهميت جان شهروندانش اهميتی برای آنان ندارد، هيچ تلاشی برای رهایی اجمل نقش بندی انجام ندادند.
کشتار خبرنگاران و روزنامه نگاران افغانستان تنها به کشته شدن سلطان منادی و اجمل نقشبندی محدود نمی شود. جان الله هاشمزاده، يک خبرنگار تلويزيون شمشاد نيز چندی پيش در پاکستان به قتل رسید. در ماه مارچ امسال نيز جاويد احمد خبرنگار ديگر افغان در جنوب کشور، قندهار توسط افراد مسلح ناشناس از پای درآمد. او پيش از اين ماه ها در اسارت نيروهای آمريکایی بسر برده بود و طبق اظهار نظرات خودش، در زندان شکنجه شده بود.
کشته شدن صمد روحانی، شکیبا سنگه آماج، کارستن توماسن خبرنگار نروژی، ذکيه ذکی و شیما رضایی موارد ديگری از کشتار روزنامه نگاران و خبرنگاران افغانستان می باشد.
روزنامه نيويورک تايمز امروز نوشته است که خبرنگار اين روزنامه استيفن فرل روز سه شنبه ساعت هفت و نيم عصر در تماسی تلفونی با اين روزنامه خبر آزادی خود را داده است.
استیفن فرل می گوید وقتی نيروهای بين المللی با هليکوپتر به محل اختفای آنان يورش آوردند، آنان تصور کردند که طالبان آنان را خواهند کشت و او و سلطان منادی فکر کردند که باید از آنجا بیرون بروند. آن ها به بيرون گريختند و اطراف آنان جنگ و درگيری بود. فرل می گويد در آن حين صداهای افغان و انگليسی را می شنیدند.
فرل ادعا می کند سلطان منادی در اثر تيرباران نيروهای طالبان از پای در آمد.
گرچه کشته شدن مترجم و خبرنگار افغان سلطان منادی در شمال افغانستان اتفاق افتاد و ادعا شده که او در جریان عملیات آزاد سازی اش کشته شده اما اين حادثه تا حدودی شباهت به کشته شدن يک خبرنگار و مترجم ديگر افغان "اجمل نقشبندی" دارد. اجمل نقشبندی نيز همراه با يک خبرنگار ايتاليایی در هلمند در سال 2007 توسط افراد وابسته به يکی از فرماندهان طالبان بنام ملا داداله ربوده شده بود و دست آخر بدليل انجام يک معامله ميان دولت ايتاليا و گروه طالبان خبرنگار ايتاليایی آزاد اما اجمل نقشبندی به بی رحمانه ترين شکل ممکن سر بریده شد. مقامات افغانستان آن زمان انجام هرگونه معامله با گروه طالبان را برای رهایی اين دو خبر نگار رد کرده بودند اما دولت ايتاليا مستقيم با طالبان وارد مذاکره شد و شهروند کشورش را از چنگ آنان بيرون آورد. مقامات افغانستان اما مانند هميشه که اهميت جان شهروندانش اهميتی برای آنان ندارد، هيچ تلاشی برای رهایی اجمل نقش بندی انجام ندادند.
کشتار خبرنگاران و روزنامه نگاران افغانستان تنها به کشته شدن سلطان منادی و اجمل نقشبندی محدود نمی شود. جان الله هاشمزاده، يک خبرنگار تلويزيون شمشاد نيز چندی پيش در پاکستان به قتل رسید. در ماه مارچ امسال نيز جاويد احمد خبرنگار ديگر افغان در جنوب کشور، قندهار توسط افراد مسلح ناشناس از پای درآمد. او پيش از اين ماه ها در اسارت نيروهای آمريکایی بسر برده بود و طبق اظهار نظرات خودش، در زندان شکنجه شده بود.
کشته شدن صمد روحانی، شکیبا سنگه آماج، کارستن توماسن خبرنگار نروژی، ذکيه ذکی و شیما رضایی موارد ديگری از کشتار روزنامه نگاران و خبرنگاران افغانستان می باشد.
خبرنگار ربوده شده افغان در 'عملیات نجات'
بي بي سي :
یک خبرنگار افغان چهار روز پس از آنکه همراه با یک خبرنگار بریتانیایی، از سوی طالبان ربوده شده بود، کشته شده اما همکار بریتانیایی او آزاد شده است.
سلطان منادی، خبرنگار افغان، همراه با استیفن فرل، برای پوشش خبری حملات هوایی نیروهای آمریکایی به نفتکش ها در شمال افغانستان، به ولایت قندوز رفته بودند اما در راه بازگشت از قندوز، به دست افراد طالبان ربوده شدند.
خبر ربوده شدن این دو روزنامه نگار به دلیل حفظ امنیت آنان انتشار نیافت.
یک مقام افغان گفت که نیروهای خارجی و افغان برای رهایی این خبرنگاران، به محل نگهداری آنها یورش بردند و با افراد طالبان درگیر شدند.
استیفن فرل که برای نیویورک تایمز کار می کند، گفته است که همکار افغان او در جریان این عملیات هدف تیراندازی قرار گرفت و کشته شد.
آقای فرل - 46 ساله - کار خود را به عنوان خبرنگار نیویورک تایمز در بغداد در سال 2007 شروع کرد.
سلطان منادی، همکار افغان او نیز سابقه کاری با نیویورک تایمز و سایز خبرگزاری های داشته است. او در حال تکمیل ماستری خود در آلمان بود و در جریان تعطیلات خود، برای همکاری با نیویورک تایمز به افغانستان آمده بود.
'دیگر حرکت نکرد'
استیفن فرل، در گزارشی که در نیویورک تایمز منتشر شده، به شرح چگونگی کشته شدن سلطان منادی پرداخته است.
استیفن فرل، خبرنگار آزاد شده نیویورک تایمز
آقای فرل می گوید: "ما همه در یک اتاق بودیم، طالبان هر سو می دویدند، دقیقا عملیات آغاز شده بود. ما فکر کردیم که آنها ما را خواهند کشت و فکر کردیم بهتر است از اتاق بیرون شویم."
آقای فرل گفت که او و سلطان از اتاق بیرون شدند و همه جا صدای تیراندازی به گوش می رسید.
او گفت که منادی پیشتر از او دوید و صدا زد: "خبرنگار! خبرنگار!" اما هدف رگبار گلوله ها قرار گرفت. آقای فرل گفت که معلوم نیست این گلوله ها از سوی طالبان شلیک شد و یا نیروهایی که برای رهایی آنها آمده بودند.
آقای فرل گفت که پس از یکی دو دقیقه، صدای بریتانیایی ها را شنید که به او می گفتند، بیرون شود. او می گوید، زمانی که بیرون شد، سلطان را دید که روی زمین افتاده بود.
"او در همان جایی که افتاده بود، قرار داشت. من او را دیدم که در برابر چشمانم به زمین افتاد و دیگر حرکت نکرد. او مرده بود."
نه نیویورک تایمز و نه هم خانواده استیفن فرل، از برنامه ریزی برای عملیات رهایی آنها آگاهی نداشتند.
خبر ربودن این دو خبرنگار نیویورک تایمز، که روز شنبه این هفته اتفاق افتاد، در رسانه ها منتشر نشد. مسئولان نیویورک تایمز می گویند، آنها نگران جان خبرنگاران خود بودند و نمی خواستند با پخش این خبر در رسانه ها، امنیت آنها به خطر افتد.
سلطان منادی، خبرنگار افغان، همراه با استیفن فرل، برای پوشش خبری حملات هوایی نیروهای آمریکایی به نفتکش ها در شمال افغانستان، به ولایت قندوز رفته بودند اما در راه بازگشت از قندوز، به دست افراد طالبان ربوده شدند.
خبر ربوده شدن این دو روزنامه نگار به دلیل حفظ امنیت آنان انتشار نیافت.
یک مقام افغان گفت که نیروهای خارجی و افغان برای رهایی این خبرنگاران، به محل نگهداری آنها یورش بردند و با افراد طالبان درگیر شدند.
استیفن فرل که برای نیویورک تایمز کار می کند، گفته است که همکار افغان او در جریان این عملیات هدف تیراندازی قرار گرفت و کشته شد.
آقای فرل - 46 ساله - کار خود را به عنوان خبرنگار نیویورک تایمز در بغداد در سال 2007 شروع کرد.
سلطان منادی، همکار افغان او نیز سابقه کاری با نیویورک تایمز و سایز خبرگزاری های داشته است. او در حال تکمیل ماستری خود در آلمان بود و در جریان تعطیلات خود، برای همکاری با نیویورک تایمز به افغانستان آمده بود.
'دیگر حرکت نکرد'
استیفن فرل، در گزارشی که در نیویورک تایمز منتشر شده، به شرح چگونگی کشته شدن سلطان منادی پرداخته است.
استیفن فرل، خبرنگار آزاد شده نیویورک تایمز
آقای فرل می گوید: "ما همه در یک اتاق بودیم، طالبان هر سو می دویدند، دقیقا عملیات آغاز شده بود. ما فکر کردیم که آنها ما را خواهند کشت و فکر کردیم بهتر است از اتاق بیرون شویم."
آقای فرل گفت که او و سلطان از اتاق بیرون شدند و همه جا صدای تیراندازی به گوش می رسید.
او گفت که منادی پیشتر از او دوید و صدا زد: "خبرنگار! خبرنگار!" اما هدف رگبار گلوله ها قرار گرفت. آقای فرل گفت که معلوم نیست این گلوله ها از سوی طالبان شلیک شد و یا نیروهایی که برای رهایی آنها آمده بودند.
آقای فرل گفت که پس از یکی دو دقیقه، صدای بریتانیایی ها را شنید که به او می گفتند، بیرون شود. او می گوید، زمانی که بیرون شد، سلطان را دید که روی زمین افتاده بود.
"او در همان جایی که افتاده بود، قرار داشت. من او را دیدم که در برابر چشمانم به زمین افتاد و دیگر حرکت نکرد. او مرده بود."
نه نیویورک تایمز و نه هم خانواده استیفن فرل، از برنامه ریزی برای عملیات رهایی آنها آگاهی نداشتند.
خبر ربودن این دو خبرنگار نیویورک تایمز، که روز شنبه این هفته اتفاق افتاد، در رسانه ها منتشر نشد. مسئولان نیویورک تایمز می گویند، آنها نگران جان خبرنگاران خود بودند و نمی خواستند با پخش این خبر در رسانه ها، امنیت آنها به خطر افتد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر