اعتصابی که به ششمین روز کشانده شد

اعتصاب گروه چهار نفری پناهندگان افغان حالا به 9 نفر رسیده و دیروز سه نفر این گروه 9 نفری از اعتصاب کنند گان بدلیل وخیم شدن وضع صحی و ضعف شدید به شفا خانه ها منتقل شدند.

بعد از اینکه به شفا خانه بستری شدند، حالا دوباره به خط مقدم اعتراض و اعتصاب برگشته اند،

اعتصاب بی پایان و تا آخرین نفس ها، تا جائیکه تصمیم گیری های دولت سویدن و اداره مهاجرت در قبال سرنوشت آنها تغییر کند و یا حد اقل مانع اخراج اجباری آنها شود.

گفته میشود که این اعتصاب، بدون غذا، آب آشامیدنی، دارو و در هوای سرد بهاری سوید ادامه دارد و  نهاد های مدافع حقوق پناهندگان سوید را نیز نگران ساخته است.

امروز رییس شورای شهر بودن، نیز از دولت سویدن خواست تا پاسخ انسانی به این اعتصاب ها داده شود و  بگفته رییس شورای شهر بودن، وضعیت اسفناک است و در همین حال روز سه شنبه تظاهرات نیز در شهر بودن برگزار خواهد شد.

شهر بودن در شمال سوید و در چند صد کیلو متری استوکهلم واقع گردیده و گفته میشه تعدادی زیادی از مهاجرین در آن شهر منتقل شده اند .

تقاضای اعتراض کنند گان:

چند لحظه قبل با یکی از مسئولان انجمن افغانها، در شهر بودن تماس گرفتم و آقای حیدری خواست های این اعتراض را برشمرد و گفت: خواست همه توقف اخراج اجباری افغانهای مهاجر در سویدن ، دادن عفو عمومی، دادن اقامت به خود اعتصاب کنندگان است و آنها هشدار داده تا آخرین نفس ها تا جائیکه جواب قانع کننده از سوی دولت سویدن دریافت نکنند به اعتراض ها و اعتصاب شان ادامه میدهند.

بگفته آقای حیدری، یکی از اعتصاب کنندگان به اسم حسین عطائی با خانواده پنج نفری اش نیز با اخراج اجباری رو برو است و حسین عطائی باوجود یکه از کهولت سنی و عمل جراحی که قبلا در قسمت های از بدنش شده  رنج میبرد نیز در جمع اعتصاب کنند گان است و به احتمال قوی وضع صحی اش برای چندمین بار وخیم شود.

اعتصاب غذایی و اعتراض های مدنی

هنوز تظاهرات اعتراضی به اجرای پروژه روا برگزار نشده بود که اعتصاب غذایی این گروه افغانها آغاز شد و با وجود فشار های مدنی و اعتراض ها، هنوز اداره مهاجرت سوید اقدام های لازم را روی دست نگرفته و نگرانی از اخراج اجباری بسیاری از افغانها همچنان پا برجاست.

روزشنبه بیستم آپریل، تظاهراتی در اعتراض به اجرای پروژه (ریوا  Reva) و شدت عمل پلیس در دستگیری و اخراج پناهجویانی که حکم اخراج دریافت کرده اند، در استکهلم برگزارشد.

یکی از خواسته های اصلی تظاهرات دادن عفو عمومی "امنستی" به پناهجویان بود. فراخوان برگزاری این تظاهرات در آغاز توسط سازمان نهضت پناهندگی (Asylrörelse) متشکل از چندسازمان مدافع حقوق پناهندگان مانند انجمن افغان ها و سازمان پناهندگان بدون مرز انجام شد و اکثر سازمان های مدافع حقوق پناهجویان و حقوق بشری از آن پشتیبانی کردند . شماری از پناهجویان در یوتبوری و بوروس نیز با فراخوان فدراسیون سراسری پناهندگان و با اتوبوس به استکهلم آمده و در تظاهرات شرکت کردند.  تظاهرکنندگان در ابتدا در سرگل، میدان مرکزی استکهلم گرد آمدند و سپس با انجام یک راه پیمایی، در مینت توریت، در نزدیکی پارلمان سوئد اجتماع کردند.